
είναι η αφαίρεση τμημάτων των φυτών με κατάλληλα εργαλεία, που πραγματοποιείται με σκοπό να ρυθμιστεί η ανάπτυξη τους ή η παραγωγή ανθέων και καρπών. Ο καλύτερος τρόπος για να κλαδεύετε είναι να παρατηρείτε μετά από το κλάδεμα, πώς οι ενέργειες σας επηρεάζουν την ανάπτυξη των φυτών σας και έτσι να κατανοήσετε γιατί και πως το κλάδεμα, τα βοηθάει. Είναι απαραίτητο σε φυτά και δένδρα, διότι τα κάνει πιο δυνατά και υγιή, αρκεί να ακολουθήσουμε ορισμένους κανόνες.
Κατάλληλη εποχή για κλάδεμα
Τα περισσότερα κλαδέματα γίνονται κυρίως το χειμώνα και αρχές της άνοιξης, που οι λειτουργίες του φυτού ελαχιστοποιούνται. Η ακριβής χρονική στιγμή εξαρτάται πολύ από το κλίμα κάθε περιοχής.
Κάποια είδη, βέβαια, έχουν διαφορετικές ανάγκες κλαδέματος. Το κλάδεμα των φυλλοβόλων γίνεται το χειμώνα που βρίσκονται σε λήθαργο, ενώ τα αειθαλή αντίθετα μπορούμε να τα κλαδέψουμε όλο τον χρόνο με κάποιες προϋποθέσεις (καιρικές συνθήκες, ανθοφορία κ.ά). Φυτά που ανθίζουν το χειμώνα (όπως η τσιντόνια, η φορσύθια) δεν τα κλαδεύουμε άλλα περιμένουμε να τελειώσει η ανθοφορία τους.
Γιατί κλαδεύουμε
-
Για να διαμορφώσουμε και να διατηρήσουμε το σχήμα των φυτών.
-
Για να ανανεώσουμε το φυτό, όπου αφαιρούμε τα ξερά κλαδιά, όσα έχουν κίτρινα φύλλα ή όσα είναι σάπια, γιατί είναι πηγή ασθενειών.
-
Για καλύτερο αερισμό και φωτισμό του φυτού.
-
Κλαδεύουμε για καρποφορία ή ανθοφορία το οποίο στοχεύει στην επιλεκτική ενεργοποίηση καρποφόρων και ανθοφόρων οφθαλμών του φυτού.
-
Για καλύτερη ανάπτυξη ενός υγιούς, ευθυτενούς και εύρωστου σκελετού του φυτού.
-
Για να αναγεννηθούν φυτά που έχουν υποστεί βαριά τραύματα (πχ μετά από πυρκαγιά) ή υποφέρουν από φυτοπαθολογικά προβλήματα (π.χ. η λεμονιά που έχει προσβληθεί από κορυφοξήρα).
-
Σε ειδικές περιπτώσεις όπου επιβάλλεται η οριστική εξόντωση του φυτού (πχ η καταστροφή των φοινικοειδών που έχουν υποστεί εκτεταμένη προσβολή από το ρυγχωτό κάνθαρο).
Το σωστό κλάδεμα
-
Ποτέ δεν τραβάμε τα κλαδιά με τα χέρια, ούτε και τα κόβουμε με εργαλεία που προκαλούν τραυματισμούς.
-
Τα σημεία κοπής πρέπει να είναι λεία για να μειωθεί η πιθανότητα μολύνσεων.
-
Αφαιρούμε τα κλαδιά που είναι ταλαιπωρημένα, στραβά ή ξερά.
-
Η τομή γίνεται πάνω από το σημείο που βγαίνει ο νέος βλαστός.